Trattorini Rasaerba Honda - Una gamma fuori dal comune

Decyzja o sposobie odbioru telewizji w domu staje się coraz bardziej złożona. Z jednej strony mamy bezpłatną, cyfrową telewizję naziemną w nowym standardzie DVB-T2/HEVC, a z drugiej bogate oferty platform satelitarnych, takich jak Polsat Box czy Canal+. Wybór nie jest oczywisty i zależy od indywidualnych oczekiwań co do liczby kanałów, jakości obrazu oraz gotowości do poniesienia kosztów instalacji i abonamentu. Należy dokładnie przeanalizować dostępne opcje, aby dopasować rozwiązanie do własnych potrzeb.

Cyfrowa telewizja naziemna DVB-T2/HEVC – co trzeba wiedzieć ?

Przejście telewizji publicznej na standard nadawania DVB-T2 z kodekiem HEVC oznacza dla widzów przede wszystkim możliwość odbioru kanałów w wyższej rozdzielczości HD, a potencjalnie w przyszłości nawet 4K. Ta zmiana technologiczna niesie za sobą poprawę jakości obrazu i dźwięku, ale jednocześnie stawia wymagania sprzętowe. Aby móc odbierać sygnał w nowym standardzie, konieczne jest posiadanie telewizora wyposażonego w odpowiedni tuner lub dokupienie zewnętrznego dekodera DVB-T2/HEVC. Na rynku dostępnych jest wiele modeli takich urządzeń, na przykład Wiwa H.265 MAXX, Opticum Nytro Box Plus czy Signal T2-MINI. Starsze odbiorniki, zgodne jedynie z DVB-T i kodowaniem MPEG-4, nie poradzą sobie z nowym sygnałem, co skutkować będzie brakiem obrazu i dźwięku na kanałach objętych zmianą. Pomimo modernizacji, oferta programowa telewizji naziemnej pozostaje ograniczona do kilkudziesięciu kanałów, co dla wielu użytkowników może być niewystarczające.

Instalacja anteny do odbioru naziemnego

Montaż instalacji do odbioru DVB-T2 jest postrzegany jako stosunkowo prosty. W lokalizacjach o silnym sygnale, jak centrum Warszawy, często wystarczająca okazuje się niewielka antena pokojowa. Jednak w miarę oddalania się od nadajnika, na przykład w miejscowościach takich jak Pruszków, Otwock czy Grodzisk Mazowiecki, warunki odbioru ulegają pogorszeniu. Pojawiają się problemy z tak zwanym odbiorem wielodrożnym, gdzie sygnał dociera do anteny z różnych kierunków po odbiciu od budynków, co prowadzi do zakłóceń. W takich sytuacjach niezbędne staje się zastosowanie zewnętrznej anteny kierunkowej, na przykład typu Yagi-Uda, takiej jak Telkom-Telmor ASR IQ lub Dipol 19/21-48. Prawidłowe ukierunkowanie takiej anteny na nadajnik jest niezbędne dla uzyskania stabilnego sygnału. Czasem konieczne jest też zastosowanie wzmacniacza antenowego, zwłaszcza przy długich odcinkach kabla lub przy rozdzielaniu sygnału na kilka telewizorów. Należy jednak pamiętać, że zbyt silne wzmocnienie sygnału może przynieść efekt odwrotny do zamierzonego i również powodować zakłócenia.

Telewizja satelitarna – okno na świat z Polsat Box i Canal+

Platformy satelitarne, takie jak Polsat Box i Canal+, stanowią atrakcyjną alternatywę dla telewizji naziemnej. Ich główną zaletą jest dostęp do setek kanałów telewizyjnych z całego świata, w tym wielu tematycznych, filmowych, sportowych i dla dzieci, często niedostępnych w DVB-T2. Oferty te zawierają pakiety z kanałami premium, takimi jak HBO, Cinemax, a także bogate biblioteki treści na żądanie (VOD) dostępne dzięki podłączeniu dekodera do internetu. Nowoczesne dekodery, takie jak Polsat Box 4K czy dekoder 4K DualBOX+ od Canal+, oferują funkcje nagrywania, timeshift (zatrzymywanie i przewijanie telewizji na żywo) oraz dostęp do aplikacji streamingowych. To kompleksowe centra domowej rozrywki, które znacząco rozszerzają możliwości w porównaniu do podstawowej oferty naziemnej.

Komponenty instalacji satelitarnej – na co zwrócić uwagę ?

Budowa niezawodnej instalacji satelitarnej wymaga doboru odpowiednich komponentów. Nie warto oszczędzać na poszczególnych elementach, ponieważ to właśnie ich jakość decyduje o stabilności odbioru, zwłaszcza w trudnych warunkach atmosferycznych.

• Antena satelitarna: Podstawą jest antena, potocznie nazywana talerzem. W warunkach polskich zaleca się stosowanie anten o średnicy nie mniejszej niż 80 cm, a optymalnie 90 cm. Popularne i cenione modele to na przykład Corab ASC-800PRO lub Televes QSD 850. Większa średnica zapewnia lepszy zysk energetyczny i większy margines sygnału, co jest nieocenione podczas opadów deszczu czy śniegu. Materiał wykonania również ma znaczenie – anteny aluminiowe są lżejsze i odporne na korozję, natomiast stalowe, choć cięższe, są zazwyczaj bardziej sztywne i odporne na odkształcenia.
• Konwerter (LNB): To urządzenie montowane w ognisku anteny, które odbiera sygnał i zamienia jego częstotliwość. Wybór konwertera zależy od planowanej rozbudowy instalacji. Do jednego dekodera wystarczy konwerter typu Single. Jeśli planujemy podłączenie dwóch niezależnych dekoderów lub jednego z podwójną głowicą (PVR), potrzebny będzie konwerter Twin. Dla czterech odbiorników stosuje się konwerter Quad. Coraz popularniejsze stają się konwertery w technologii Unicable/dCSS, takie jak Inverto IDLU-32UL40-UNBOO-OPP. Pozwalają one na przesłanie sygnału do wielu odbiorników za pomocą jednego kabla, co znacznie upraszcza okablowanie, szczególnie w instalacjach z wieloma odbiornikami. Platformy takie jak Polsat i Canal+ często wykorzystują tę technologię w swoich najnowszych dekoderach.
• Kabel koncentryczny: To element często niedoceniany, a mający ogromny wpływ na jakość sygnału. Należy wybierać kable o niskim tłumieniu, przeznaczone do instalacji satelitarnych. Rekomendowane są kable klasy RG-6 lub wyższej, z żyłą wewnętrzną wykonaną z pełnej miedzi oraz z gęstym oplotem i podwójnym ekranowaniem. Przykładem takiego kabla jest Triset-113. Stosowanie tanich kabli z żyłą stalową miedziowaną (CCS) prowadzi do znacznych strat sygnału, zwłaszcza na dłuższych odcinkach.
• Złącza F: Prawidłowe zarobienie złączy F jest niezwykle ważne. Należy zadbać o to, aby oplot (ekran) nie stykał się z żyłą główną, co mogłoby spowodować zwarcie. Zaleca się stosowanie złączy kompresyjnych, które zapewniają trwałe i szczelne połączenie, w przeciwieństwie do mniej pewnych złączy nakręcanych.

Montaż i precyzyjne ustawienie anteny satelitarnej

Prawidłowe zamontowanie i ustawienie anteny satelitarnej jest zadaniem znacznie bardziej precyzyjnym niż w przypadku anteny naziemnej. Antena musi być skierowana na konkretnego satelitę, a dla polskich platform Polsat Box i Canal+ jest to pozycja orbitalna Hotbird 13E. Dla lokalizacji w Warszawie oznacza to ustawienie anteny na azymut wynoszący około 190 stopni oraz kąt elewacji (pochylenia pionowego) na poziomie około 30 stopni.

Każdy stopień odchylenia może spowodować całkowitą utratę sygnału. Montaż wymaga znalezienia miejsca z niezakłóconym widokiem w kierunku południowym. Drzewa, sąsiednie budynki czy nawet rozrastające się z czasem gałęzie mogą stanowić przeszkodę. Samodzielne ustawianie anteny "na oko" lub z pomocą drugiej osoby obserwującej wskaźniki na ekranie telewizora jest możliwe, ale często bywa czasochłonne i nie gwarantuje optymalnych rezultatów. Znacznie lepszym, choć wciąż amatorskim rozwiązaniem, jest użycie prostego wskaźnika wychyłowego. Jednakże, aby mieć pewność maksymalnego wykorzystania możliwości zestawu, warto rozważyć skorzystanie z usług profesjonalnego instalatora. Dysponuje on specjalistycznym miernikiem sygnału, który pozwala na precyzyjną analizę parametrów i idealne dostrojenie anteny.

Diagnostyka i rozbudowa instalacji telewizyjnej

Nowoczesne dekodery satelitarne i niektóre tunery DVB-T2 pozwalają na sprawdzenie podstawowych parametrów sygnału, takich jak siła i jakość. Jednak profesjonalna diagnostyka opiera się na analizie bardziej zaawansowanych wskaźników. Najważniejszym z nich jest MER (Modulation Error Ratio), wyrażany w decybelach (dB), który określa jakość sygnału cyfrowego. Im wyższa wartość MER, tym sygnał jest "czystszy" i bardziej odporny na zakłócenia. Przyjmuje się, że wartość MER powyżej 12 dB zapewnia stabilny odbiór. Drugim parametrem jest BER (Bit Error Rate), czyli stopa błędów. W idealnych warunkach powinna być ona jak najniższa. Wysoki BER objawia się jako "pikseloza", zacinanie się obrazu lub jego całkowity zanik. Problemy te mogą wynikać z wielu przyczyn: niedokładnego ustawienia anteny, uszkodzenia kabla, słabej jakości złączy lub przeszkód na drodze sygnału.

Możliwości rozbudowy systemu antenowego

Instalację telewizyjną można rozbudowywać w zależności od rosnących potrzeb. W przypadku chęci oglądania telewizji na kilku telewizorach, najprostszym rozwiązaniem jest zastosowanie wspomnianych konwerterów Twin lub Quad. Jednak przy większej liczbie odbiorników (powyżej 4) lub w bardziej złożonych systemach, konieczne staje się użycie multiswitcha. Jest to urządzenie, do którego doprowadza się sygnał z konwertera (zazwyczaj typu Quattro) i które następnie rozdziela go na wiele niezależnych wyjść.

Na rynku dostępne są multiswitche o różnej liczbie wejść i wyjść, na przykład Signal 5/8 lub Televes NevoSwitch 9/12, pozwalające na stworzenie rozległych instalacji w domach jednorodzinnych czy małych pensjonatach. Instalacje oparte na multiswitchach pozwalają również na zsumowanie sygnału z anteny naziemnej i rozprowadzenie obu sygnałów (satelitarnego i naziemnego) jednym kablem do gniazd końcowych.

Odbiór programów z kilku satelitów

Dla entuzjastów telewizji istnieje możliwość odbioru sygnału z więcej niż jednej pozycji satelitarnej przy użyciu jednej anteny. Rozwiązanie to, nazywane "zezem", polega na zamontowaniu dodatkowych konwerterów na specjalnym uchwycie (tzw. multifeed). Najpopularniejszą kombinacją w Polsce jest odbiór satelitów Hotbird 13E (dla platform Canal+ i Polsat Box) oraz Astra 19.2E, z której nadawane są setki niekodowanych kanałów, głównie niemieckojęzycznych. Sygnały z poszczególnych konwerterów są przełączane za pomocą przełącznika DiSEqC (np. 2/1 lub 4/1), którym automatycznie steruje dekoder satelitarny. Konfiguracja takiej instalacji na wiele satelitów jest bardziej skomplikowana i wymaga dużej precyzji, dlatego w tym przypadku pomoc doświadczonego montera wykonującego montaż anteny satelitarnej jest szczególnie wskazana.